Op 25 november 1975 werd Suriname onafhankelijk van Nederland. Iedereen die op deze datum woonachtig was in Suriname, werd Surinamer en verloor hierbij automatisch het Nederlanderschap.

Na de onafhankelijkheid bleven de trans-Atlantische banden hecht. Families woonden aan beide kanten van de oceaan. Velen vestigden zich op een later moment alsnog in Nederland, maar zagen nooit de mogelijkheid een Nederlandse verblijfsvergunning, noch paspoort, te verkrijgen. Deze groep ongedocumenteerden leeft onder de radar. Zij kunnen geen gebruik maken van Nederlandse sociale voorzieningen, werken, een woning huren of een vulling in een kies laten zetten, geen bankrekening openen en geen ov-chipkaart aanvragen.

In juni 2024 werd een motie aangenomen waardoor deze groep aanspraak kon maken op een verblijfsvergunning. Deze regeling was tussen januari en juli 2025 van kracht. Voor veel mensen was dit een enorme stap in hun leven; eindelijk verblijven zij nu rechtmatig in Nederland. Het Amsterdams Solidariteits Kommitee Vluchtelingen (ASKV) was verantwoordelijk voor de uitvoering van deze regeling en werkte intensief samen met de IND en de gemeente Amsterdam.

In dit programma presenteert het ASKV de resultaten van deze regeling en gaan we in gesprek met experts. Er wordt ingezoomd op de trans-Atlantische banden tussen Nederland en Suriname en we houden het ontwerp van de verblijfsregeling tegen het licht. We gaan in gesprek met mensen die de verblijfsvergunning hebben ontvangen en mensen die net niet in aanmerking kwamen. Zijn er nog manieren om hen te helpen aan een verbeterde bestaanszekerheid?