In zijn jeugd speelden voor Gamal Fouad zijn naam en afkomst geen rol van betekenis. Hij groeide op in twee werelddelen, in een bicultureel gezin, hij was zwart én wit. Tegenwoordig is de segregatie er in Nederland niet minder op geworden, tekent hij op in Oefeningen in nederigheid. Fouad merkt het bij het kiezen van een school voor zijn kinderen, en ziet het als zijn vrouw in het ziekenhuis halal eten voorgezet krijgt, alleen vanwege hun achternaam. Ook valt het hem op bij reacties op het feit dat zijn grootouders in een Japans interneringskamp hebben gezeten – alsof dat door zijn Arabische achtergrond niet mogelijk is. Tijdens deze avond reflecteert Fouad samen met Merijn Super op zijn verleden en heden als biculturele Nederlander.